یکـی از آئین هـایی که در ایام نوروز در ایران معاصر رواج داشت؛ استقرار‌ دراویـش در خانـه مـتحـولین بــه وقت نوروز است .

امروزه جامعه پذیری انسان از طریق نهادهایی مثل مدرسه و دانشگاه صورت می گیرد. اما جالب اینکه دهه ها قبل نهادهایی این کار را انجام می دادند که از لحاظ کارکردی بسیار با نهادهای آموزشی امروز متفاوت بودند؛ مثل قهوه خانه

با کلمه بسمه الله جمعیت نشسته بر گرد سفره در سکوتی فرورفت که در تمام مدت غذا خوردن شکسته نشد مگر به واسطه ی صدای به هم خوردن آروارهای در حال جویدن.

کارلا سرنا جهانگرد ایتالیایی در سفرنامه خود به صورت اختصار در مورد برخی از مراسم رایج از جمله نحوه ی برگزاری عروسی در ایران چنین آورده است که : « جشن و شادی که به سبب یک عروسی برپا می شود بر حسب موقعیت خانواده ی زوجین معمولا از سه روز تا چند هفته  ادامه می یابد.

حرمسرا شاهی همیشه سبک و سیاق زندگی خود را دارا بود که با کوچه و بازار تفاوت قابل توجه ای داشت. حداقل اینکه زنان حرمسرا که قرار نبود به امر خانه داری بپردازند، عمده وقت خود را صرف تفریح و سرگرمی می کردند. آن هم سرگرمی هایی که قطعا منحصر به فرد بود . . .

در دوران قاجار روستاییان از سکونت در محل گذر جاده ی اصلی به خصوص معبر عبور قشون، خوداری می‌کردند. روستاییان واقع در سر راه قشون در فقر به سر می بردند چرا که بدون این که خودشان بخواهند محصولات آن ها به یغما برده می شد و اجازه ی هیچ گونه شکایتی نیز نداشتند . . .

استخاره برای انجام برخی از امور مهم یکی از سنت های همیشگی شاهان قاجار بوده است. ناصرالدین شاه هم از این قاعده مستثنی نبوده است. در ادامه نظر جالب وی درباره نتایج استخاره ای که سید اسمعیل بهبهانى برای سفر شاه به فرنگستان گرفته بود آمده است . . .

اگر مشتری کله پزی از افراد والامقام یا درباری بود، خود صاحب مغازه، نان ها را داخل ظرف خرد می کرد و با دست بر روی آن فشار می آورد تا تکه های نان خیس شود و آب اضافی آن را می گرفت و پس از آن به شکل مخروطی در می آورد و مقداری روغن و مغز بر روی آن گذاشته و آن را به مشتری برمی گرداند.

ملاقات حضوری و به تعبیری دید و بازدیدهای حضوری، یکی از آداب و رسوم کهن ایرانیان به ویژه در عصر قاجاریه می باشد. به ویژه اینکه این ملاقاتها در دین اسلام تحت عنوان «صله رحم» بسیار سفارش شده است. در عصر قاجار، اغلب زنان و مردان جدا از یکدیگر به دید و بازدید می پرداختند و رسم بر این بود که خانمها و مردها جدا از هم اغلب هفته ای یکبار دور هم جمع می شدند ...

تنبیه بدنی در مکتبخانه های قدیم از امور رایج آموزش بود. اگر در همه مکتبخانه ها هم تنبیه بدنی نبود، اما در بسیاری از آنها تنبیه از شیوه های رایج آموزش بود. گاهی برخی از معلمان نیز ابتکارت غریبی در تنبیه بکار می بردند و گویی به این وسیله تفریح می کردند . . .

معلمان مکتب خانه عموماً از اقشار فرودست جامعه بودند و زندگی بسیار ساده ای داشتند. و گاهی به سختی گذران می کردند. بااینحال در اغلب موارد از شاگردان شهریه نمی گرفتند و اگر می گرفتند در حدود پنج تا ده قران بری مکتبخانه های عمومی و ده قران برای مکتبخانه های اعیانی بود . . .

«هوو» همیشه برای زن ایرانی مسئله بوده است. اگرچه امروز تعدد زوجات امری است که کمتر تحقق می یابد، اما در گذشته که امری معمول تر بوده نیز برای زنان مسئله انگیز بوده است. به طوری که همیشه تا جایی که ممکن بود تلاش می کردند تا ازدواج دوباره شوهر خود را به هم زنند؛ اگرچه در آن دوره اگر در این امر موفق نمی شدند، تلاش می کردند تا خود را با وضعیت جدید هماهنگ ...

سبک زندگی شاهان ایرانی در عصر قاجار و پیش از آن همراه با بذل و بخشش های خاصی بود. گاهی و بر اثر یک حادثه خاص این بخشش ها جدای از انسان ها حیوانات را نیزشامل می شد. همچنان که گربه ای بر اثر یک حادثه که خرافات شاهنشاه به آن جلوه ای جدی بخشید، مقام و مرتبه ای متفاوت یافت . . .

حجاب ایرانیان برای سیاحان خارجی همیشه مسئله بوده است. تا جایی که پیر لوتی که در عصر مظفرالدین شاه به ایران آمد در حسرت دیدن یک زن بی چادر بود. تا آنکه خلاصه در همسایگی خود با دیدن رخت های موجود در پشت بام خوشحال شد که امروز زن این خانه باید برای برداشتن این البسه به پشت بام بیاید و سیاح او را خواهد دید . . .

پس از ترور ناصرالدین شاه، زنان درباری نیز در مظان اتهام قرار می گیرند. به هنگام محاکمه میرزا رضای کرمانی از او سوال می شود که «آیا راست است که زنان اندرون با تو متحد بودند. به تو خبر میداند؟» اگرچه میرزا این اتهام را رد می کند و نم پس نمی دهد لکن با توجه به وضعیت نامناسب رفتار شاه قاجار با  اکثر زنان درباری احتمال اینکه میرزا رضای کرمانی را در این ...

ایرانیان قدیم در  ﻧﻮﺷﻴﺪن‌ آب ﻧﻴﺰ  آموزه های دینی و مذهبی را رعایت می کردند. به عنوان مثال ﺑﺎ ﺳﺮ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻳﺎ در ﺣﺎﻟﺖ اﻳﺴﺘﺎده آب ‫ﻧﻤﻲﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ؛ اﮔﺮ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﻮدﻧﺪ در‌ ﻫﻨﮕﺎم‌ ﻏﺮوب‌ آب ﺑﺨﻮرﻧﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ رو ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ ‫ﺑﺎﻳﺴﺘﻨﺪ‌ و ﭼﻨﺪ ﻗﻄﺮه آب ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺷﺎن ﺑﺮای ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ . . .

در اﻳﺮان مقارن با سلطنت صفویان و قاجاریه، ﺑﺮﺧﻲ از مردم ﭼﻨﺎن ﺑﻪ آداب دﻳﻨﻲ در ﺗﻐﺬﻳﻪ ‫ﭘﺎیﺑﻨﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﭘﻴﺶ از ﺧﻮردن ﻏﺬا و ﻧﻮﺷﻴﺪن‌ آب ﻳﺎ ﺷﺮﺑﺖ، ﺑﻪ ﻗﺮآن ﻳﺎ ﺗﺴﺒﻴﺢ اﺳﺘﺨﺎره ‫ﻣﻲزدﻧﺪ. ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻏﺬا ﺧﻮردن، ﭼﻨﺪان در ﻧﺰد ﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه ﻧﺒﻮد . . .

جیمز موریه اگر چه از ایرانیان بدی های بسیاری گفته است، اما در عین حال برخی از توصیفاتی که کرده به واقع وصف حال ایرانیان است. به عنوان مثال نوع میزبانی ایرانیان همچون عمده ملل دنیا با توجه به جایگاه میزبان و میهمان متفاوت خواهد بود. او می نویسد . . .

اولین جلوه های مدرنیته در ایران نه به شکل ریشه ای آن بلکه در قامت و قالبی تظاهرگرایانه نشر و نمو پیدا کرد. در واقع این اولین ظواهر مدرنیته رنگ و برخی از مغازه ها، ماشین ها و ابزارهای نو بود که بروز و ظهور می یافت و به طور خاص در خیابان لاله زار تهران پیدا بود . . .

افزایش قیمت نفت ایران رویدادی مهم محسوب می شود. از این جهت که جنبه و پتانسیل مقامات ایرانی را در برابر این موقعیت خاص نشان می دهد. آنها به جای آنکه این پول را صرف توسعه ایران کنند، صرف بریز و به پاش های کردند که یکی از این موارد عجیب آن در ادامه می آید . . .